close
Connect with us

Hi, what are you looking for?

All posts tagged "The Call – ခေါ်သံ"

ကဗျာ

နေစူး ထမင်းအိုးပါသလားဟင်းအိုးပါသလားအဝတ်ထုပ်ပါသလားစောင်၊ ခြင်ထောင်၊ ခေါင်းအုံးပါသလား။ လူအိုပါသလားကလေးငယ်ပါသလားမိန်းမသားပါသလားလူငယ်လူရွယ်ပါသလားနွားငယ်နဲ့ ခွေးညိုလိုက်ရဲ့လား။ ချောင်းအစပ်ရောက်ပြီလားတို့လယ်ကွင်း ဟုတ်ရဲ့လားထန်းရွက်ကာ ထန်းရွက်မိုး တို့တဲမျိုး တူရဲ့လားလယ်နားနီး တဲနီးချင်းဆီကကလေးသံကြားရဲ့လား။ (The Call – ​ခေါ်သံ”အွန်လိုင်းမဂ္ဂဇင်းမှာ’​နေစူး’ ရေးဖွဲ့တဲ့ “ကျတ်ယောင်ဆောင်သူများ”ကဗျာကို People’s Spring က ပြန်လည်​ဖော်ပြ​ပေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။အနုရသကဲပြီး တော်လှန်​ရေးအတွက်...

Short Story

မိ‌လေး။ နာမည်ရှေ့မှာ မိတပ်ထားတော့ မွန်လူမျိုးဟု ထင်ကြမည်ထင်သည်။ သို့‌သော် မဟုတ်ပါ။ အဖေ ဗမာ အမေ ဗမာမှ မွေးထားသော ဗမာစစ်စစ်တယောက်ဖြစ်သည်။ မိ‌လေးဟူသော အမည်မှာ ကျမအမေ ကျမကိုခေါ်သော နာမည်ဖြစ်သည်။ အလုပ်လုပ်ရာတွင် ဖြည်းဖြည်း လေး‌လေး နှေးနှေးကွေးကွေး လုပ်တတ်သောကြောင့် မိလေးဟု...

ကဗျာ

ပိုင်ဉာဏ် ရန်ကုန်မြို့ကြီးရဲ့ချစ်ရသူတွေ သူ့ဆီကနေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အလျှိုလျှို ထွက်ခွာသွားရတော့ မြို့ဟာ ညရဲ့အမှောင်ထုထဲ ဦးတည်ရာမဲ့ ပစ်လွှတ်ခံလိုက်ရတဲ့ မီးကျည်စတွေလို ကိုယ့်အရေပြားကို ချုပ်စက်ပေါ်မှာ ကိုယ်တိုင်လွှာပြီး ကျန်ရစ်ခဲ့သူတွေအပေါ် အနွေးဓာတ်ကို သူ့အသက်နဲ့ရင်းပြီး လွှားတင်ပေးခဲ့ ကြယ်တွေမှာ ကိုယ်ပိုင်နာမည်တွေ ရှိကြပြီး အရပ်မျက်နှာတွေမှာ ကိုယ်ပိုင်မှတ်ဉာဏ်တွေ ရှိကြပြီး...

Short Story

မှတ်မိပါသေးတယ်၊ အဲဒီနေ့က နေပူပြီး မိုးတွေ သည်းကြီးမည်းကြီး ရွာနေခဲ့တာ။ "နေပူမိုးရွာ သူခိုးလာ၊ လာတဲ့သူခိုး တုတ်နဲ့ထိုး" ဆိုပြီးတောင် နှစ်ယောက် သား သံပြိုင်အော်ခဲ့ကြသေးတယ်။ အိမ်တံစက်မြိတ်အောက်မှာ မိုးရွာတာကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေရင်း သူက စကားစလာတယ်၊

ကဗျာ

◼️ခွန်းနီအထောက်အထားမဲ့ ကဗျာဆရာတစ်ယောက်ခေတ်ကြီးနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ခဲ့ဂုဏ်မဲ့၊ဒြပ်မဲ့နဲ့ ဖြစ်သလိုကဗျာဆရာပါ။ ခေတ်ကြီးကခပ်လှုပ်လှုပ်ဆိုတော့လည်းကဗျာဆရာ့အိမ်မက်တွေလည်း ခပ်မြုပ်မြုပ်ပါပဲခေတ်ကြီးများဆိုးတော့ အနာဂတ်တွေပါကျိုးရော။ ကဗျာဆရာတွေစစ်တိုက်ကြတဲ့ခေတ်ကို ရောက်နေပြီတစ်ချို့က လူလုပ်တဲ့သေနတ်တွေကိုင်လို့တစ်ချို့က ရင်ထဲကထွက်တဲ့စကားလုံးတွေနဲ့တိုက်လို့။ ကဗျာဆရာဟာလည်း စစ်ကြီးထဲကိုမိုက်မိုက်မဲမဲတိုးခဲ့တယ်အသိုက်အမြုံတွေကို အရေခွံတွေလိုပုံထားခဲ့ပြီးပြာပုံထဲကနေထပြီး ဒဏ်ရာတွင်းထဲခုန်ဆင်းခဲ့သလိုမျိုး။ ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ကျော်လွှားရတဲ့ သက္ကရာဇ်တွေမှာကဗျာဆရာဟာ အနည်ထိုင်လာခဲ့ပြီထင်ပါရဲ့ဒုက္ခဆိုရင် ဆွတ်နေကျရေမွှေးလိုသင်းပျံ့လို့နေရဲ့။ အတောင်တွေရုပ်သိမ်းထားလိုက်ပါ ကဗျာဆရာပြန်ချိန်မရောက်သေးတာကို နားလည်ရဲ့မဟုတ်လားသံသယတွေမီးပုံထဲ ပစ်ထည့်လိုက်စမ်းပါ။ သောကမှန်ရင်...

Short Story

မညာပါဘူး ယုမေ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြုံးနေမိမှန်းတောင် ကို သတိမထားမိဘူး။ ရုံးခန်းထဲက ညီမလေးက လှမ်းပြောတော့မှ ကို့မှာ ရှက်ပြီး မျက်နှာကို လက်နဲ့သပ်ချရတယ်။ ထူးဆန်းတယ် သိလား ယုမေ။ ကိုယ့်မျက်လုံးထောင့်မှာ အရည်တချို့ စိမ့်ဥနေကြောင်း လက်ခံစားမှုအရ ကို သိလိုက်ရတယ်။

ကဗျာ

◼️ခွန်းနီစီးကရက်တစ်ဗူးဘယ်လောက်လဲအရက်တစ်ပုလင်းဘယ်လောက်လဲဝက်ချိုချဥ်ကြော်တစ်ပွဲဘယ်လောက်လဲအာသာဖြေဖို့တစ်ညဘယ်လောက်လဲအားလုံးပေါပေါလောလောရတယ်။အသက်တစ်ချောင်းဘယ်လောက်လဲဘဝတစ်ခုဘယ်လောက်လဲအရှက်သိက္ခာနဲ့ကိုယ်ကျင့်တရားဘယ်လောက်လဲအားလုံးလွယ်လွယ်လေးလားအေးဟုတ်တယ်ငါတို့နိူင်ငံမှာအားလုံးလွယ်လွယ်လေးပဲ။ကြက်ကလေးလိုငှက်ကလေးလိုသေဖို့လွယ်လွယ်လေးကြက်ကလေးလိုငှက်ကလေးလိုလွတ်လပ်မှုတောင်မရှိတဲ့အခါမွေးမြူရေးငါးကန်ထဲကငါးတွေလိုအစွမ်းကုန်ကြီးထွားပြကြရပေါ့။အလောင်းချင်းထပ်နေတယ်သွေးစသွေးနတွေပွက်နေတယ်ကယ်ပါ ယူပါတဆာဆာပေါ့ငါတို့မှာဒီလောက်တောင်စျေးပေါခဲ့ရတယ်။သေဖို့အရေးလားနေဖို့အရေးလားအားလုံးဟာလွယ်လွယ်လေးသေမလိုဖြစ်ခဲ့တဲ့ကောင်တွေလဲဒုနဲ့ဒေးပါပဲ။သေသူတွေရဲ့တန်ဖိုးကိုဘယ်အရာတွေနဲ့ချိန်ထိုးမလဲစဥ်းစားလေလေပေါက်ကွဲခံပြင်းဒေါသဖြစ်လေလေပဲ။မခံနိူင်တော့ရင်လက်ညိုးလေးကွေးလိုက်ကြပြေးထွက်စရာမှမရှိတော့တာသူသေကိုယ်သေပဲလေအားလုံးဟာလွယ်လွယ်လေး။ (The Call – ​ခေါ်သံ”အွန်လိုင်းမဂ္ဂဇင်းမှာ ‘​​ခွန်းနီ’ ရေးဖွဲ့တဲ့ “အားလုံးလွယ်လွယ်လေးပဲ” ကဗျာ ကို People’s Spring က ပြန်လည်​ဖော်ပြ​ပေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။အနုရသကဲပြီး တော်လှန်​ရေးအတွက် အ​ထောက်အကူ ပြုတဲ့ စာ​ပေကဏ္ဍမျိုးစုံကို “The Call – ​ခေါ်သံ”...

Short Story

မိ‌လေး။ နာမည်ရှေ့မှာ မိတပ်ထားတော့ မွန်လူမျိုးဟု ထင်ကြမည်ထင်သည်။ သို့‌သော် မဟုတ်ပါ။ အဖေ ဗမာ အမေ ဗမာမှ မွေးထားသော ဗမာစစ်စစ်တယောက်ဖြစ်သည်။ မိ‌လေးဟူသော အမည်မှာ ကျမအမေ ကျမကိုခေါ်သော နာမည်ဖြစ်သည်။ အလုပ်လုပ်ရာတွင် ဖြည်းဖြည်း လေး‌လေး နှေးနှေးကွေးကွေး လုပ်တတ်သောကြောင့် မိလေးဟု...

ကဗျာ

◼️နေဘုန်းလတ် ကျောပိုးအိတ်ကိုလွယ်ဘွတ်ဖိနပ်ကိုစီးအမေ့ဖုန်းနံပါတ်ကိုအလွတ်ကျက်ပြီးဒီခရီးကို စခဲ့ကြအချို့ဆို …နှုတ်ဆက်ချိန်တောင်မရခဲ့ဘူး။ပန်းတိုင်လည်းရှိတယ်လမ်းလည်းသိတယ်ဒါပေမယ့် …ပန်းတိုင်ကို ဘယ်အချိန်ရောက်မှာလဲဒီလမ်းကို ဘယ်လောက်လျှောက်ရမလဲသိခြင်းတချို့နဲ့ မသိခြင်းတဝက်ဒီလိုပဲ ငါတို့ ထွက်ခွာခဲ့ကြတယ်… … …အမေ့အိမ်ကနေမိသားစုတွေဆီကနေပျော်စရာ အခိုက်အတန့်တွေကနေ …။ပြန်တွေ့ကြတာပေါ့လို့တွေးကိုယ့်အသက်ကိုယ်မွေးကြရင်းအပြီးအပိုင်ဝေးဝေးသွားကြတဲ့ ကြယ်တွေပြန်ဆုံကြတဲ့အခါ …အရင်လို လူစုံကြပါတော့မလားအဲဒီ့လိုစိုးရိမ်စိတ်တွေနဲ့ပဲ …။မပြီးသေးတဲ့ခရီးရေမြေအဆုံးစီးဆင်းကြရုံပေါ့ငါတို့ပြန်လာခဲ့မှာပါ… … … …အဲဒီအချိန်အခါဟာငါတို့ရဲ့ အိမ်တက်မင်္ဂလာတယောက်အမာရွတ်ကိုတယောက်ကပွတ်သပ်ရင်းပြန်မလာနိုင်တော့သူတွေအကြောင်းနေစောင်းတဲ့အထိ ပြောကြရင်းဒဏ်ရာတွေနဲ့ တည်ခင်းမယ့်ညစာမင်းလဲ...

ရသ

အတွေးတခုဟာ ကျမရဲ့ဦးနှောက်ထဲကို ဘယ်ကမှန်းမသိ ဝင်လာပြီး ပဲ့တင်ထပ်နေပြီဆိုရင် အဲဒီအတွေးထဲမှာပဲ သုံးလေးရက် ဒါမှမဟုတ် ပိုကြာရင် တပတ်ကနေ တလအထိ တွေးနေမိတတ်တဲ့အကျင့် ရှိပါတယ်။ အဲဒီလို ကြုံပြီဆိုရင်လည်း တိုက်ဆိုင်တာတွေကပဲ ပေါ်လာတာလား၊ ကျမကပဲ နစ်ဝင်နေတဲ့ ကျမအတွေးရှုထောင့်ကနေ ကြည့်နေလို့ပဲလား မသိပေမယ့် ဆက်စပ်ပြီးတွေးစရာတွေ ဆက်စပ်တိုင်ဆိုင်မှုတွေဟာ...

More Posts

Trending

Facebook