İsrailin Qəzzaya hücumu zamanı yaralı insanlara kömək edən amerikalı həkim gördüklərindən dəhşətə gəlib.
Gununsesi.info-nun ABŞ mediasına istinadən verdiyi xəbərə görə, Sam Attar adlı həkim ölkəsinə qayıtsa da ruhunun bir hissəsini Qəzzada qoyub gəldiyini deyib:
Siz buludlu bir yaz günündə Miçiqan gölünün sahilində ola bilərsiniz, külək yaşıl suda dalğaları çırpır. Və eyni zamanda sən orada, istidə və ölümdə ola bilərsən.
Çikaqoya evə gəldiyindən üç həftə keçdi, amma dünən də ola bilərdi. O, zədələnmiş kiçik qız Jenna, xəstəxana çarpayısında rəngi solğun, anası isə Semə uşağın son doğum gününün telefon videosunu göstərir. Fəlakətdən əvvəl xoşbəxt günlər.
“Ana sadəcə üzünə boş bir baxışla dedi ki, o, 5 dəqiqə əvvəl dünyasını dəyişib. İşçilər onun cəsədini yorğanlarla örtməyə çalışsalar da, o, sadəcə onlara icazə vermədi. O, daha çox vaxt keçirmək istəyirdi. Onunla birlikdə kədərlənirdi, hönkürürdü və təxminən 20 dəqiqə belə qaldı, sadəcə onun yanından ayrılmaq istəmirdi.
Sonra otaqda unudulmuş, hər iki ayağı amputasiya edilmiş 50 yaşlarında bir kişi var idi”.
“O, uşaqlarını, nəvələrini, evini itirmişdi” deyə Sem xatırlayır, “və o, bu qaranlıq xəstəxananın küncündə təkdir, yaralarından qurdlar çıxır və qışqırırdı: “Qurdlar məni diri-diri yeyir, xahiş edirəm mənə kömək edin...’ Bu, yalnız biri idi… Bilmirəm, mən sadəcə saymağı dayandırdım, amma onlar hələ də orada olduqları üçün onları düşünürəm”.
Semlə görüşdən hazırlanan reportajda deyilir ki, o, 40 yaşlarında həssas, düşüncəli bir insandır, Çikaqoda doğulub böyüyən və şəhərdəki Şimal-Qərb xəstəxanasında cərrah işləyən iki həkimin oğludur. Qəzzada olarkən o, video gündəliklər saxlayır və yaşadıqlarını lentə alır.
Mart və aprel aylarında iki həftə ərzində – Fələstin Amerika Körpüsü QHT adından – o, ağır yaralı xəstələrdən başqa hər şeydən məhrum olan Qəzza xəstəxanalarında çalışdı. Qəzzaya girdiyi gün bu dəfə dərhal aclıq böhranı ilə üzləşdi.
“İnsanların maşınlara çırpılması, bəzi insanların maşınların üstünə tullanmağa cəhdləri bizi sıxışdırdı. Sürücülər… sadəcə anladılar. Dayanmırlar, çünki dayansalar, insanlar maşınların üstünə tullanır. Çalışmırlar. Bizə zərər vermək üçün onlar aclıqdan ölürlər.
Sem deyir ki, Qəzzanın böyük hissəsi xarabalıqlar içində qalıb və şimal bölgələrə çox az yardım gəlib
Sam öz təcrübələrini sakitcə danışır, çünki xəstələri rahatlaşdırmaq üçün öyrədilmiş bir adamdan gözləyə bilərsiniz. Hər gün triajın aparılması, kimin xilas ola biləcəyinə, kimin ümidsiz olduğuna qərar vermək üçün amansız təzyiq var idi. Qan və atılmış sarğılarla əhatə olunmuş xəstəxana mərtəbələrində uzanmış xəstələr, hava ağrı və kədərli yaxınlarının fəryadları ilə dolu idi.
Belə dəhşətləri silmək mümkün deyil. Ukrayna, Suriya və İraq kimi döyüş bölgələrində keçmiş təcrübəyə malik yüksək təlim keçmiş həkim olsanız belə.
“Mən hələ də qayğı göstərdiyim bütün xəstələri düşünürəm, hələ də orada olan bütün həkimlər var. Ayrılmaqda bir az günah və utanc var, çünki görüləsi çox iş var. Ehtiyaclar hədsizdir. Və hələ də orada olan və hələ də əziyyət çəkən insanlardan uzaqlaşırsan”.
Afət Abbasova
Gununsesi.info
